Evlerin inşasında kullanılan malzeme tipi birkaç faktöre bağlıdır. Bina ne tip bir yapıdır? Büyüklüğü nedir? Hangi malzemeler elde edilebilir? Hangileri bütçeye uygundur? Binanın tasarım tarzı nedir? Liste uzar gider.
Eskiden malzeme sayısı azdı, bu yüzden dönemin hakim estetiği genelde öncelikle coğrafi konuma, ondan sonra tarza bağlıydı. Mesela Tudor evleri genellikle dal örgü dolgu panellerle birlikte ahşap iskeletliydi zira ağaç boldu, dal örgü yapmak için gerekli dal ve çamur da. Bu yapım tarzı, Tudor binalarının kolaylıkla fark edilmesini sağlar. Bugün farklı malzemelerden bolca temin etmek mümkün, taş da bulursunuz toprak da, güneşi soğuran cam da bulursunuz her neviden plastik de.
Malzemelerin yaygınlaşması ve her tip mimari tarzda kullanılması yüzünden, farklı tarzların teşhisi, malzemeleri görmezden gelip diğer tasarım ayrıntılarını yakalama dirayeti gerektiriyor. Ancak bu durum malzemeleri evlerin okunmasında daha az önemli kılmaz.
Örneğin Kanada'daki birçok yeni modernist evde mimarlar hala yörenin geçmişini yansıtan ve işverenlere çekici gelen malzemeleri kullanma eğilimindedir. Diğer daha yeni malzemelerin yerine mümkünse yine hala ahşap ve taş kullanılıyor. High-Tech bir ön cepheyi örterek asıl tasarım yeniliklerini gözden sakladıkları bile oluyor. Mimar için zor bir tercih olsa da işvereni memnun etmek için böyle bir yola başvurulabiliyor. Bu tür tasarım hilelerinin sonucunda yeni bir yerel vernaküler gelişir, mimari tasarım tamamen çağdaş olsa bile tarihle ve bulunan yerle bir bağlantı kurulur.
Doğayla bütünleşmek
Güzel doğal bir ortam içinde bina yapmak zor zanaattır. Çok az ev, doğanın içerisinde tümüyle yedirilebilir, bunun için önce uyumlu bir tasarım gerekir. F.L. Wright'ın Bear Run, Pennsylvania'daki Şelale Evi, betonarmeyi şelalenin kaya tabakasıyla başarıyla kaynaştırarak Modernizmin en saygın, kalıcı ve heyecan verici ev tasarımlarından birini yaratır.