1929'da Akademi'de kurulan seramik atölyesi ile birlikte mimarlar arasında seramik ilgisi artmıştır. Bunun en etkileyici ve seramik tarihini değiştirici kısmı ise Rebi Gorbon. 34 mezunu Gorbon'un 50'lerde seramik kariyeri başlıyor, akabinde Gorbon seramik fabrikasını kurmuştur.
Gorbon Işıl 'ın seramik üretimi dışında 30'larda Milli Mimari'nin en önemli ögelerinden cephe dekorasyonunda rastlıyoruz seramik panolara.
Örneğin; Müselles Apartmanı. Cephe Mimarı Milli Mimarlık akımı temsilcilerinden; kendisini İzmir Milli Kütüphaneden tanıdığımız Mimar Tahsin Sermet.
Kamu yapılarından sonra apartmanlara da yansıyan bu akım öyle popülerleşiyor ki Milli Mimarlık akımı bitsede devam ediyor.
1970'lerde bile modernist mekanlara ve soyut seramiklere sıkça rastlıyoruz.
Fakat seramiğin mimari bir öge olmasından çok daha önce olmuştur insanla buluşması.
Antik çağlardan beri hayatımızda olan seramik hayatımızda aldığı yerini, kategorisini, kullanım amacını değiştirse de cephelere geri dönecek gibi görünüyor.
Seri fabrikasyon seramik ürünlerinin yerini farklılaşmaya, öne çıkmaya çalışan yapılar kullanacak gibi.
Öyle ki bu kış popüler mekanlarda eski seramik sobaları, gorbon seramikleri görür olduk.
Bu akımın cephelere yansıması yakın görünüyor.
Comentarios